De Nederlandse overheid heeft eind jaren 80 vastgesteld dat er sprake is van een toenemende vergrijzing binnen de Nederlandse bevolking. Deze vergrijzing vindt niet alleen plaats onder de autochtonen maar gaat ook aan allochtonen niet voorbij. Allochtone ouderen ervaren het ouder worden anders dan autochtonen, omdat ze een andere cultuur kennen en meestal een groot deel van hun leven in een andere omgeving hebben doorgebracht.
In het jaar 1994 is onderzoek gedaan naar het voedingspatroon en de voedingsgewoonten van oudere Hindoestanen. Dit onderzoek is uitgevoerd in Den Haag bij zelfstandig wonende Surinaamse Hindoestanen. Uit het onderzoek bleek dat de meeste Hindoestaanse ouderen hun voedingspatroon
hebben aangepast of veranderd. Deze ouderen hebben zich aangepast wat betreft de frequentie van de maaltijden en de consumptie van Nederlandse producten. Dit houdt in dat de Hindoestaanse ouderen gebruik maken van slechts één warme maaltijd en twee broodmaaltijden. In vergelijking met het gebruik in Suriname is in Nederland het gebruik van de voedingsmiddelen zoals olie, dahl, roti, rijst, vis en vlees afgenomen. Daarentegen is het gebruik van melk en melkproducten sterk is toegenomen. Wat de oudere
Hindoestanen in vergelijking met Suriname even vaak consumeren zijn groenten en fruit. De verklaring voor deze veranderingen ligt onder meer in het minder eten door het ouder worden, uit gezondheidsoverwegingenen het feit dat zowel Surinaamse als Nederlandse groenten en fruit in Nederland makkelijk verkrijgbaar zijn. Opvallend in dit onderzoek is dat oudere Hindoestanen bijzonder veel voedingsmiddelen gebruiken met de vitamines A en C, de mineralen calcium, fosfor en ijzer. Dit komt door het veelvuldig gebruik van groenten en fruit, melk en melkproducten. De hoge opname van deze vitamines en mineralen per dag is niet schadelijk voor de gezondheid. De dagelijkse opname komt overeen met de aanbevolen hoeveelheden voedingsstoffen per dag zoals aanbevolen door de Nederlandse Voedingsraad. Ook oudere Hindoestanen die verblijven in een verpleeghuis (somatisch verpleeghuis) zijn geobserveerd. Daaruit blijkt dat deze ouderen vaak geïsoleerd zijn geraakt. Er is heel weinig communicatie met de
Nederlandse ouderen. Dit komt o.a. door het niet voldoende beheersen van de Nederlandse taal. In het onderzochte verpleeghuis staat voor Hindoes die geen rund- en varkensvlees consumeren een aparte Hindoe-maaltijd opgenomen op het menu. Dit menu bestaat dan bijvoorbeeld uit kip, vis of ei. Wij zagen dat in de centrale keuken van dit verpleeghuis het frituurvet gebruikt wordt voor zowel bitterballen en kipkantjes of kaassoufflés. In dit verpleeghuis hebben oudere Hindoestanen en ook vegetariërs die normaal geen producten consumeren, die gefrituurd zijn vet of olie waarin bitterballen zijn gefrituurd, helaas geen ander keus! Wij hopen dat hier binnen korte iets aan gedaan wordt.