Aan het eind van de vorige eeuw werden er in het westen honderden, zo niet duizenden satsangs gehouden door tal van spirituele leraren die kennis gemaakt hadden met de klassieke Indiase traditie van overdracht tussen goeroe en leerling. Zo ook in Nederland. Er zijn in Nederland tal van zeer integere leraren die hun studenten wegwijs maken in Advaita Vedanta, de klassieke Indiase leer van de non-dualiteit.
Non-dualiteit ofwel a-dvaita betekent geen-twee. Waar het naar verwijst is dat alles één energie is. In het universum neemt deze energie miljarden vormen aan, waaronder ook de vorm van mensen. Veel mensen denken dat ze een individu zijn met een vrije wil die het leven in goede banen moet zien te leiden. Dit idee zorgt ervoor dat we leven met angst, frustratie, schuldgevoel, gepieker en verkramping. Advaita kan de mens de weg wijzen naar bevrijding.
In de Lotusvijver een gesprek met Yoyo van der Kooi, de schrijfster van het boek ‘Bloeien in de bagger’. Yoyo’s grondidee is dat wij groeien en steeds meer Mens worden als we durven te voelen wat er is en dat tot uitdrukking kunnen brengen. Wat we niet durven voelen blijft hangen en zet zich letterlijk in ons vast. Het worden blokkades die ons leven beperken of zelfs vergallen. Bloeien kan alleen vanuit de bagger.
De lotus, symbool van Verlichting, laat dat het duidelijkste zien. Hoe puur de lotusbloem ook is, zij haalt haar voedsel uit de stinkende modder onder het wateroppervlak. Net zo, kunnen wij mensen alleen tot bloei komen als we onze innerlijke ‘bagger’ – en die van de wereld – (h)erkennen en bereid zijn onze wortels er diep in te laten doordringen. Dan ontvouwt zich in ons een liefde die alles aankan, omdat hij alles omarmt.
Van tweeheid naar eenheid – deel III