Lotusvijver: Guru, geschrift en gnosis

De guru is de leraar die de leringen geschonken heeft en’ of nog steeds schenkt aan de mensheid.

Samenvattend met de woorden Guru, Geschrift en Gnosis. De guru is de leraar die de leringen geschonken heeft en’ of nog steeds schenkt aan de mensheid. Vaak hebben de leraren hun “teachtings” geschonken in de vorm van boeken als de Mahabaratha, de Bhagavad Gita en de Ramayana. En vervolgens hopen de leraren dat hun leerlingen tot Gnosis, tot kennis komen over God en het goddelijke. Maar nu is meteen een spanningsveld geboren. “Het gaat om de leraar,” zegt de een. “Nee, “zegt de ander, “het staat in het boek.”
Alle spirituele en religieuze tradities bestaan uit een drietal elementen die je zou kunnen.

In alle gevallen gaat het om de volgende vragen:

• Wat is het doel van mijn leven? Hoe word ik gelukkig?
• Wat is liefde?
• Is er zoiets als een ‘God’ en wie of wat is dat dan?
Deze vragen hebben de mens vanaf het begin der tijden geïnspireerd en gemotiveerd tot een spirituele zoektocht. Al meer dan 5000 jaar heeft de Bhagavad Gita mensen van verschillende achtergronden en tradities de antwoorden gegeven. De Bhagavad Gita wordt door zowel Oosterse als Westerse geleerden als een van de belangrijkste spirituele geschriften beschouwd; een bestseller van alle tijden. Mansukh Patel, Savitri MaCuish,  Chris  Barrington en John Jones schreven een prachtig boek: Op weg met de Bhagavad Gita. Hans en Quirine Wentink van de Stichting Dru Netherlands, die het boek heeft uitgegeven, zijn betrokken bij de vertaling van dit werk in het Nederlands.

Cultuurfilosoof Bram Moerland is helemaal weg van boeken als de Maharabarath en de Bhagavad Gita die daar een onderdeel van uitmaakt. Moerland schreef vele boeken over gnosis en gnostiek, wat een westerse vertaling is van het sanskriet-woord Veda. Volgens Moerland brengt de dialoog tussen Krishna en Arjuna in de Gita de mens in contact met zijn innerlijke kompas. Maar dan zijn er ook nog goeroes die mensen de weg naar het licht wijzen. In India maakt het fenomeen leraar een wezenlijk onderdeel uit van de traditie. Maar in het westen is het soms lastig om te onderscheiden wat het verschil is tussen een goede en een slechte leraar. Hoe doe je dat? Zijn daar criteria voor?