In het eerste deel van de Lotusvijver een gesprek met dichter-theoloog Hans Bouma. Hij spreekt met bewondering over de Indiase visie op leven en dood. In de Hindoetraditie is het niet de bedoeling dat levende wezens gedood worden. En in het oosten lijkt het natuurlijke sterven wat meer bij het levende leven te horen.‘Een hele mooie typering van de mens vind hij het woord sterveling. We worden niet gekarakteriseerd als levelingen, maar als stervelingen. Het is typerend voor ons, juist omdat we leven, dat we ook sterven. We zouden zonder de dood voorlopig niet moeten willen leven, want we zouden volstrekte buitenstaanders zijn. ‘
In het tweede deel een gesprek met Ineke Koedam. Zij is de schrijfster van het boek ‘In het licht van sterven’. De dood is volgens Ineke een bij uitstek persoonlijke belevenis, gekleurd door eigen ervaringen, overtuigingen en cultuur. ‘Toch maken specifieke aanwijzingen, zoals bijzondere bewustzijnservaringen ons erop attent, dat ziekte of ouderdom overgaan in een voorbereiding op de dood. Hoe diepgaand kan spirituele betekenis worden gevonden in sterven? Deze zogeheten levenseinde-ervaringen worden als troostrijk en geruststellend ervaren, duiden op een overgang naar een andere vorm van bestaan en zijn – zonder uitzondering – wonderbaarlijk. Wat kan een spirituele visie op leven en sterven ons leren over de dood?
Bekijk of luister het fragment