De West-Europese samenleving is postmodernistisch geworden. Dat wil zeggen dat er ruimte is voor tientallen persoonlijke, individuele waarheden die naast elkaar kunnen bestaan. Er is ook een diep verlangen naar eenheid zichtbaar. Verscheidenheid, pluriformiteit is mooi, maar ligt er niet een diepere eenheid ten grondslag aan de samenleving?
Religieus gezien is die er wel, zegt het Hindoeïsme. Want alles komt voort uit een en dezelfde bron. En binnen de Hindoe-tradtie, mag de verscheidenheid er ook zijn, want alles wat is, is een manifestatie van die eenheid. Maar hoe verhouden eenheid en verscheidenheid zich? Is de samenleving wel toe aan een postmoderne visie op mens en wereld?
In de Lotusvijver een gesprek met Yoeke Nagel. Zij houdt zich al jarenlang bezig met het thema ‘Natuur”. In de natuur is alles een, maar tegelijkertijd kenmerkt de natuur zich door haar verscheidenheid. En is het niet de veelkleurigheid die het leven zo mooi maakt. Volgens Yoeke moeten we niet proberen om het bestaan in een allesomvattende eenheid samen te vatten.
In het tweede deel van de Lotusvijver een gesprek met Krijn Koetsveld. Koetsveld onderscheidt drie bewustzijnsniveaus: het stambewustzijn, het individualiserend bewustzijn en het verenigend bewustzijn. En achter de wereld gaat een kosmische intelligentie schuil. Hij waardeert het Hindoeïsme enorm omdat Zij de eenheid in de verscheidenheid en de verscheidenheid in de eenheid probeert te ontdekken.