Er bestaan veel soorten yoga. Eén daarvan is Kum Nye, een Tibetaanse vorm van yoga, die delen van Hatha Yoga en Tai Chi in zich heeft verenigd. Het is gericht op ontspanning en herstel en maakt gebruik van langzame bewegingsoefeningen, meditatieve zitoefeningen en massage.
Kum verwijst naar het lichaam, niet het fysieke, maar onze belichaming, dat wat we uitdrukken, naar onze aanwezigheid in de ruimte. Het omvat alle aspecten van ons wezen. Nye (mNye) betekent massage, het verwijst naar het stimuleren van het gevoel dat kan verfijnen, herscheppen, en alle patronen van het levende organisme kan regenereren. Met Nye vernieuwt onze energie zichzelf voortdurend. Yoga verwijst naar ‘integratie’: met Kum Nye yoga wordt dus getracht de energie van lichaam, geest, zintuigen, adem, en het hart te integreren, met als doel welbevinden en het ervaren van heelheid.[1]
Oorsprong en introductie in het westen
Tarthang Tulku bracht Kum Nye naar het Westen. Hij paste deze yogavorm aan aan de westerse cultuur. Deze vorm wordt in de Benelux alleen onderwezen door het Nyingma Centrum, omdat zij hier een merkrecht op hebben. Naast deze yogarichting, die in Nederland de meeste bekendheid geniet, bestaan er nog andere Kum Nye vormen zoals bijvoorbeeld de richting die door de boeddhistische monnik Tulku Lobsang is ontwikkeld. Deze is meer op massage gericht. Net als die van Tarthang Tulku werd deze yoga oorspronkelijk in kloosters gebruikt als voorbereiding bij andere oefeningen.
Een andere vorm is ontwikkeld in de 19e eeuw en is gelieerd aan de dzogchenleringen. Dit systeem bestaat uit 111 oefeningen waarvan er een aantal verborgen zijn. Diegenen die voldoende ervaring hebben opgedaan met de eerste 105 oefeningen, mogen de laatste 6 oefeningen leren.
Verschillende wetenschappelijke onderzoeksrapporten tonen de werking aan van Kum Nye bij psychosomatische ziektes en stresspreventie.[2]
Bekijk voorbeelden van Kum Nye yoga