Onlangs heeft mijn zusje op school de Entreetoets gedaan. Het voorlopige advies wat de school haar geeft is HAVO-VWO. Toevallig gingen we die dag dat we dat advies hoorden naar een familiefeestje. Mijn zusje vertelde daar trots welk advies ze had gekregen en ze kreeg van iedereen complimenten.
Direct viel het me op dat iedereen haar adviseerde erg haar best te doen om toch vooral VWO te halen en richting universiteit te gaan. Mijn zusje (helemaal fan van GTST) lachte en zei dat ze actrice wilde worden. Die opmerking leverde bedenkelijke gezichten op. “Acteren? Dat is toch niets! Je moet dokter of advocaat worden!”
Toen ik naar de middelbare school ging, had ik een HAVO-advies. Deze richting heb ik ook gedaan en gehaald. Toen ik klaar was, vroegen mensen me wel of ik nog 2 jaar door zou gaan met VWO. “Nee natuurlijk niet!”, dacht ik. Ik had het na 5 jaar wel gezien daar en wilde gaan studeren.
Toen ze eenmaal hoorde wát ik ging studeren (Journalistiek), wisten ze ook even niet wat ze moesten zeggen. Het was immers geen standaardkeuze zoals Economie of Rechten.
Die dag bij mijn oom thuis merkte ik dat er in 12 jaar weinig is veranderd. Nog steeds verwachten ouders (en familie) dat je als kind het hoogste van het hoogste haalt. Of je dat als kind nou zelf wil of niet. Ik WIST gewoon dat Journalistiek bij mij paste. Ik had (en heb nog steeds) een hekel aan een 9-5 baan. Het ‘avontuur’ van mensen ontmoeten en verhalen maken hoorde gewoon bij mij. Toen ik tijdens mijn studie een vakantiebaantje had, waar ik 3 weken lang gegevens moest invoeren in de computer, wist ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Natuurlijk begrijp ik dat je als ouders het beste voor je kind wil. Maar dat hoeft niet per definitie een baan als jurist of dokter te zijn. Er zijn genoeg andere dingen te doen, waar je kind gelukkig mee kan worden, of dat nou acteren of koorddansen is! Belangrijkste is dat je je kind steunt. Als die een verkeerde keuze maakt, leert hij/zij daar alleen maar van.
M’n zusje is nu elf. Ze heeft de komende 5/6 jaar de kans om na te denken wat ze wil worden en zelfs daarna zal ze vast ook nog wel veranderen. Een aantal jaar geleden wilde ze dolfijnenverzorgster worden. Misschien wil ze over een paar jaar wel weer heel iets anders..we zien het wel!
Warsha Narain, 1 december 2009