Soms vraag ik mezelf weleens af hoe arrogant het wel niet is om ervan uit te gaan dat je het geheim van het leven denkt te begrijpen. Hoe arrogant het wel niet is om er van uit te gaan dat het geloof dat je aanhangt de enige echte weg is.
Hoe arrogant het wel niet is dat je ervan uit gaat dat er een “God” is die zich ook nog eens met jou bezig houdt. Met jou persoonlijk bedoel ik dan. Dat je ervan uitgaat dat deze “God “ jouw persoonlijk bijstaat of in de steek laat. Dat jouw “God” van jou houdt en niet van een ander omdat de ander een andere weg of geloof of “God” of “Goden” aanhangt.
Hoe dom is het wel niet om ervan uit te gaan dat jouw geloof de enige weg is, de enige manier van leven is, waardoor een grotere “entiteit” gunstig gestemd raakt en jouw zal bevoordelen ten opzichte van mensen die een ander geloof aanhangen. Hoe dom is het wel niet om een discussie met een ander aan te gaan die een ander denkbeeld heeft over de “Schepper” dan wel “Schepping”, terwijl er naar mijn weten niemand is die de “Schepper” ooit heeft gezien. Ja, mensen hebben het erover dat je “God “ moet ervaren. Je hoeft hem niet te zien, maar hij is er wel. Doet me ergens aan denken zo rond Sinterklaas…….je hoort hem wel, maar je ziet hem niet…..
Ik heb de “Schepper” niet gezien noch ervaren. Ik heb de “Schepping” wel gezien. Ik sta er middenin, ben er onderdeel van. Om me heen zie ik mensen, dieren, planten, alles wat de mens heeft gecreëerd, veroorzaakt, onderhoudt en ook weer vernietigt. Daarom zal je mij niet horen praten over mijn “God” of mijn “Schepper”, want ik weet niet waar ik het over heb. Waar ik wel over wil praten is hoe we met zijn allen de “Schepping” beter kunnen maken en onderhouden. Of er een “God” bestaat? Aan die vraag ben ik nog niet toe. De vraag waar ik me meer zorgen om maak is: Hoe wordt ik een beter mens? Dat is de centrale vraag. Op het moment dat het gelukt is om een mens te worden die zichzelf en anderen geen leed toebrengt, dan zijn we toe aan andere wezenlijk vragen zoals wie is de “Schepper” en wat is “het geheim van het leven” of iets dergelijks.
Tot die tijd het dringende advies van mijn kant om niet over “God” of de “Schepper” te praten, maar met “elkaar“ te praten om erachter te komen hoe we ons het beste kunnen gedragen met als doel zoveel mogelijk balans in de “Schepping” te brengen. Ik kan me voorstellen dat je nu denkt, hoe moet dat nou? Hoe precies weet ik ook niet, maar ik zou zeggen, zoek inspirerende mensen om je heen en probeer een karakter te ontwikkelen waarin mededogen en geweldloosheid belangrijke peilers zijn. Praat met elkaar, niet over elkaar. Heb je naaste lief.
Kortom, jij bent geboren als mens, maar nu moet jij jezelf nog menselijk maken.
Narsingh Balwantsingh, 25 november 2010