Het zit je als kind van Hindoestaanse ouders soms niet mee in deze maatschappij; je wordt van 2 kanten aangevallen. Aangevallen met waarden en normen van de westerse wereld én met die van de de oude traditionele wereld, waar je eigenlijk thuis hoort. Familie, en in het bijzonder je ouders, kunnen soms voor jou de meest simpelste keuzes in deze maatschappij, wel eens onderdrukken.
Voorbeelden zijn er genoeg. Iedereen maakt dagelijks vast een botsing van twee culturen mee op school of werk. Ik vind het dan moeilijk in te zien in hoeverre ik een scheidingslijn moeten plaatsen bij het afwegen van 2 culturen.
Een voorbeeld: samenwonen, grote issue binnen onze gemeenschap. In het Nederlandse cultuur is dat heel normaal en toch willen de meeste van onze ouders er geen woord erover horen. Dit plaatst je als jongere voor een moeilijke keus.
Het is altijd het beste om te kiezen vanuit je gevoel, denk ik dan. Iets waarbij je je goed voelt. Ongeacht of het goed of fout wordt gezien door de familie. Ik laat me leven niet verpesten door iets wat door me ouders als fout wordt gezien.
Maar boos worden op ze kan ik niet. Ze zijn opgegroeid in een andere omgeving en zijn zo gevormd. Ik voel onmacht, het vreet aan me en wekt in de loop van tijd erg veel irritaties en depressies op.
En natuurlijk bestaan er goede en foute keuzes. Fouten in het verleden vormen de wijsheid van het heden, is mij ooit verteld. Daarnaast ben ik oud en verstandig genoeg mijn eigen principes te kiezen!
P.s ik ben 20!
Jay A., 15 november 2010