De beelden die mensen van zichzelf, van god of het goddelijke en van de samenleving hebben hangen onlosmakelijk met elkaar samen. Anders gezegd: mensbeeld, godsbeeld en maatschappijbeeld vormen negen van de tien keer een geheel.
Als mensen een beeld hebben van God als een straffende vader of een Officier van Justitie hebben ze meestal een beeld van de mens en van zichzelf als een machteloos, krachteloos, zondig en schuldig wezen. Zo hoort bij een sadistisch godsbeeld en een masochistisch mensbeeld een onverschillig maatschappij- en wereldbeeld.
Maar ook omgekeerd: als wij mensen onszelf toestaan ons te zien als mensen die het licht mogen uitstralen in de wereld, zoals Vyasadeva dat zo prachtig formuleerde in het Lied van de Heer, de Bhagavad Gita, dan staan we de ander dat ook toe. In deze uitzending van de Lotusvijver onderzoeken wat het mensbeeld is van de Bhagavad Gita. Marlie Maessen’ leven is fundamenteel veranderd toen ze in contact kwam met de Gita. Niet alleen veranderde het beeld dat ze van zichzelf had, ze leerde ook hoe emoties de weg naar het Zelf konden belemmeren.
Wat gebeurt er in een mensenleven als iemand in contact komt met de leefwereld van de Gita? Welke veranderingsprocessen treden er op als mensen leerlingen worden van de prachtige scholingsweg van Krishna en Arjuna? En hoe helpen deze lessen om onszelf en de samenleving te veranderen?