De Chatney Hindoe Jongerendag

Muziek, Meditatie, Jongeren (stiekem ook at ouderen !;)), Laddoes (zoetigheid), Bhajans, zangers, Swami, Mantra’s, en ga zo maar door! Wat een dag zeg!

Ik weet zeker dat deze dag het “hindoegehalte” in alle bezoekers omhoog heeft gehaald.
Het hindoegehalte in mij steeg toen ik Tanja hoorde spreken. Ze gaf een heel voorbeeld over Divali. Hoe zij, ondanks dit een werkdag was, dit feest met haar collega’s vierde. Ze nodigde al haar collega´s uit samen met haar een diya aan te maken. Dat vond ik geweldig toen ik het hoorde.

Vaak hoor ik dat jongeren feestdagen overslaan vanwege maatschappelijke verplichtingen. Ik geef toe, school en werk zijn belangrijk. En we horen ons te gedragen, normaal te doen, anderen geen last te zijn en andere mensen, die hoeven niet veel van ons te weten. Zolang we maar goed functioneren in deze maatschappij. We verschuilen ons voor het hindoeïsme.

Ok. Ik begrijp dat mensen niet zoweer de behoefte hebben om naar buiten te treden. Voor vele is het hindoeïsme iets persoonlijks.
Maar, ik zeg je, samen beleven is toch anders. Het zien van de meditatie workshop deed mij goed. Ik zelf mediteer wel eens. Ik geef toe heb soms moeite om tijd vrij te maken. Maar ik weet van veel jongeren dat mediteren hen weinig doet. Het is vaak stil zitten, ogen dicht, mond houden en luisteren naar wat er gezegd wordt. Terwijl er op dat zelfde moment honderden gedachten door je hoofd spoken. Concentreren is moeilijk. De manier waarop de workshop gebracht werd was echt interessant. De workshopleider had binnen no time iedereen mee. En voor ik wist zat iedereen met zijn ogen dicht enkele minuten te mediteren.

Bij zo’n jongerendag kon de muziek natuurlijk niet ontbreken. Verschillende bekende liedjes, van mantra’s tot bhajans tot bollywoodsongs werden gespeeld door de band Maha veda. Die de muziek overigens echt goed brachten. Ik voelde me helemaal meegaan met de muziek.
In het begin was het publiek nog rustig. Iedereen luisterde naar de muziek. Maar gaande weg de dag werd het publiek ook losser. Helemaal toen de Baithak Gana kwam, ach ja, het sarnami gevoel;)
Voor sommige was het toch even anders om de omslag van hindoeïsme naar muziek, dans te maken. Vele zijn het niet gewend. Onzin zei iemand tegen mee aan het einde van de dag. Het hindoeïsme zegt juist dat je plezier moet maken, je moet dingen doen goed voelen. Lachen, springen, dansen. Alles is toegestaan als je het maar met de goede intentie doet. Als je je blij voelt zal god de laatste zijn die je zal stoppen;) Dat was voor mij een inspirerende uitspraak om deze dag af te sluiten.

Zhunaysha Gajadhar, 29 mei 2009

Delen via: