Ik kan de Satsangs uit mijn jongere jaren nog herinneren, er werden onder andere lezingen gehouden over de Upnishads. De Upnishaden zijn de lessen die de Rishi’s aan hun leerlingen gaven nadat ze dichtbij hun leermeesters zaten. Het woord Upnisad bestaat dan ook uit ‘Upa’—dichtbij, ‘ni’—volledig en ‘sad’—zitten. Ze behoren tot de Veda’s (kennis), ze worden ook wel Vedant genoemd, ofwel het einde of de essentie van de Veda’s. Zo’n vijfduizend jaar geleden waren er zo’n 1180 Upnishads, maar vandaag de dag zijn er maar ca. 200 Upnishads te vinden. Dit door de vele invasies die India heeft meegemaakt. Daarbij zijn oude Universiteiten zoals Takshashila, Nalinda, Vikramshila en vele Guru Kula’s afgebrand.
Op latere leeftijd las ik met veel blijdschap het Engelstalige commentaar van mijn Guruji op de Mandukya Upnishad: The Science of Pranav. In deze Upnishad wordt AUM uitgelegd aan de hand van verschillende bewustzijn toestanden. Iedere keer als ik weer in deze geschriften kijk, lees ik weer iets nieuws. Ik begrijp het steeds op een ander niveau. De afgelopen periode heb ik de tijd genomen om een kijkje te nemen in de Taittareya Upnishad. Deze Upnishad begint met allerlei gebeden. Allereerst de gebeden van de Acharya, opdat hij in staat is te onderwijzen. Daarna voor de leerlingen, dat deze alle kwaliteiten verwerven om kennis te kunnen vergaren. Vervolgens onderwijst de Acharya de leerlingen eerst in allerlei disciplines die nodig zijn om hierin te slagen. Daarna volgen de lessen. Hij introduceert ze in Brahma Vidhya, kennis van het Absolute. Satyam Gyanam Anantam Brahm; Brahm is de waarheid, het is kennis, het is oneindig. Het is overal, maar kan gevonden worden in het innerste van de leerlingen. De leerlingen krijgen lessen in hoe deze zich manifesteert. Van het fijne tot aan het stoffelijke, eerst is er akasha (het schijnt overal), gevolgd door vayu (gassen), agni (vuur), aapah (water), bhumi (aarde). Vanuit aarde onstaan aushadhi (planten), vanuit aushadhi anna (voedsel) en vanuit anna onstaat uiteindelijk het menselijk lichaam. Na allerlei lessen wordt er afgesloten met een mantra waarin de leerlingen wordt uitgelegd nooit te peinzen over de goede noch de slechte dingen die ze hebben gedaan. Ze moeten zich geen obstructies toe werpen door de geneugten van het goede of angst voor het resultaat van het slechte en zodoende hun Aatma beschermen. De leerlingen gaan naar huis en gebruiken de kennis voor een goed leven.
Een student is nog steeds nieuwsgierig Bhrigu, hij gaat naar de Rishi Varuna en vraagt naar de ultieme waarheid. Hij wordt geïnstrueerd om tapasya (zelfonderzoek) te doen. Hij gaat op onderzoek uit en ziet dat het lichaam uit anna instaat. Hij komt tot de conclusie dat anna de ultieme waarheid is (annamayakosha). Mensen ontstaan en groeien op uit anna en uiteindelijk gaat het lichaam na sterven weer op in anna. Het kan vergeleken worden met: “uit stof zijn we onstaan en tot stof zullen we vergaan.” Vol blijdschap deelt hij zijn bevinding met zijn Guru. Echter, hij krijgt de opdracht om verder te zoeken. Hij vervolgt zijn zoektocht en dit keer komt hij tot de conclusie dat praana de ultieme waarheid is. Er is een levensenergie in het lichaam en deze is in anna als iedereen te vinden. Praana is de ultieme waarheid (praanamayakosha). Hij gaat weer naar zijn Guru, maar krijgt weer de opdracht om verder te zoeken. Hij ontdekt dat er overal een man (wil) actief is die de praana over het lichaam stuurt en deze van buiten het lichaam verkrijgt. Mana is de ultieme waarheid (manomayakosha). Tevergeefs, weer moet hij verder zoeken, maar hij geeft niet op. Hij ziet dat vigyaan (intelligentie) de ultieme waarheid is (vigyaanmayakosha). De mana wordt gestuurd door een intelligentie die actief is. Hij gaat weer voor verificatie naar zijn Guru. Alweer moet hij verder zoeken. Hij blijft het vertrouwen houden en dit keer vindt hij anand (gelukzaligheid), anand is de ultieme waarheid (anandamayakosha). Hij is zelfcontent en hoeft geen verificatie meer… Hij heeft de ultieme waarheid gevonden.
Ganesh, 30 juli 2009