“Papa kehte hain bada naam karega
Beta hamaara aisa kaam karega
Magar yeh to koi na jaane
Ke mera manzil hai kahan”
Een passage uit een Bollywoodlied, gezongen door een personage dat net klaar is met zijn middelbare school en nu keuzes moet gaan maken. Iedereen komt op dit punt in zijn of haar leven dat er één van de belangrijkste keuzes gemaakt moet worden, namelijk die van jouw studiekeuze. Binnen de Hindoestaanse gemeenschap spelen ouders, familie en omgeving hierbij een belangrijke rol, want je kind moet toch iets studeren waar je trots op kunt zijn? Maar in hoeverre worden wij Hindoestaanse jongeren aangemoedigd om onze dromen na te streven en een daarbij aansluitende studie te gaan volgen?
Ook ik ben op dat belangrijke punt in mijn leven geweest. Langzaam maar zeker werd steeds meer duidelijker dat ik een andere richting op wilde gaan dan mijn ouders voor ogen gezien hadden en ikzelf ook voor lange tijd zelf geopperd had. Ik zou eerst economie studeren, een studie die zekerheid biedt. Maar na een open dag aan de Universiteit van Amsterdam, wat eigenlijk al geen optie was door de grote afstand, was het voor mij luid en duidelijk: ik wilde Media en Cultuur studeren.
Journalistiek en televisie waren twee dingen waar ik altijd al interesse in had; stukken schrijven, leren hoe een televisieprogramma in elkaar zit en wat voor invloed het kan hebben op kijkers, hier wilde ik iets mee doen en deze studie bood de perfecte kans daarvoor. Maar wat zouden mijn ouders hier van vinden? Hun eerste reacties verschilden van elkaar: mijn moeder was bereid om het een kans te geven, mijn vader wilde er in eerste instantie niets van weten. Hoe moest ik hen nu uitleggen dat dit de juiste studie voor mij was, dat ik hier de komende vier jaar bezig mee wil zijn in plaats van een studie waar ik geen passie voor heb?
Mijn omgeving reageerde ook verschillend: mijn vriendenkring was zeer enthousiast en vonden het de normaalste zaak van de wereld dat ik voor een artistieke studie koos. Mijn familie daarentegen was minder enthousiast. “Media, wil je op de televisie? Is dat niet zonde van je tijd?”. Dan moest ik uitleggen dat media veel meer is dan alleen wat je op de televisie ziet, dat er verschillende soorten media zijn en hoeveel invloed het heeft op de hedendaagse cultuur. Gelukkig is het een studie aan de universiteit, dat scheelt weer.
Nu zit ik alweer in mijn derde jaar van deze studie en volg ik mijn vakken elke dag nog met veel plezier. Mijn ouders beginnen steeds meer te begrijpen en te leren van wat ik doe en staan nu ook honderd procent achter mijn keuze. Ik geef toe, een economische of juridische studie geeft meer status en aanzien, maar betekent dit dat je een studie moet volgen voor anderen (je ouders en familie) of om iets te laten zien? Ik wil met deze vraag anderen en hun studies niet veroordelen, want er zijn vast en zeker studenten die hun traditionele studie wel met plezier en passie doorlopen. Maar niemand weet wat zijn of haar toekomst zal brengen. Een studie leidt je naar een bepaalde richting, maar verzekerd je niet van geluk..Koi na jaane ke aapan manzil hai kahan.
Madwi Ratchasing, 28 april 2011