Religieus vegetarisch

In een eerder artikel heb ik het gehad over het feit dat dierenrechten eigenlijk slechts voor de show zijn. Maar wat zeggen de religies, de rechten van gelovigen, hier nu eigenlijk over?

Deze vraag werd mij afgelopen zondag gesteld door een kennis van me. Een heel interessante vraag, vind ik. We denken vaak dat het Hindoeïsme en het Boeddhisme de vreedzaamste geloven op aarde zijn. Maar is dat wel zo? Hoe zit het met de “andere” wereldreligies?

Laten we beginnen bij het Christendom, een groot deel van onze zogenaamde “bakra’s”. In de Bijbel lezen we over Adam en Eva, de eerste mensen. Zij waren vegetariër. De tuin van Eden was perfect; er waren slechts vruchten en Adam en Eva hadden niets anders nodig om te overleven. In Genesis 1.29 zegt God Zelf: “Zie, Ik geef u al het zaaddragend gewas op de hele aarde met alle bomen die zaadvruchten dragen, die zullen u tot voedsel dienen.” Hier heeft Hij het dus niet over dierenlijken en potentiële embryo’s. In het Oude testament wordt ook verklaard: “Het lichaam is een tempel van de Heilige Geest en dient daarom zo rein en zuiver mogelijk gehouden te worden.”

In het Evangelie van Vrede verklaarde Jezus zelf: “En het vlees van geslachte dieren in zijn lichaam zal zijn graf worden. Want ik zal u naar waarheid verkondigen: wie doodt, doodt zichzelf, en wie het vlees van geslachte dieren eet, eet het lichaam van de dood.” Dus is het dan geen zonde die duizenden Christenen begaan?

De Islam heeft het ook over een gelijke positie van mens en dier. In Soera 6:38 staat: “Er is geen dier op aarde of in de lucht dat geen deel vormt van gemeenschappen zoals die van u, en zij zullen allen naar hun Heer terugkeren.” Hier staat dus dat dieren eigenlijk veel meer zijn dan slechts materiële hulpbronnen voor de mens; net als de mensen leven ze in gemeenschappen en ze hebben zelfs de mentale vermogens om terug te keren naar God.

In de Hadith vragen discipelen van Mohammed hem: “Worden we beloond als we zelfs viervoeters goed behandelen en ze water te drinken geven?” Mohammed antwoordde: “Er zijn beloningen voor het goed behandelen van elk dier.” De beroemde heilige Mir Dad heeft gezegd: “Iedereen die vlees van een ander levend wezen eet, daarvoor zal moeten betalen met zijn eigen vlees.” En in het boek Islamic Concern for Animals wordt ingegaan op wreedheden tegen dieren in naam van de Islam. Met citaten uit de Koran en de leringen van de profeet Mohammed wordt duidelijk gemaakt dat mishandeling van dieren een zonde is.

Kijken we naar het Boeddhisme, dan zien we dat Boeddha het over ahimsa (geweldloosheid) en medelijden heeft. In de Dhammapada zegt hij: “Laat de discipel zich onthouden van het eten van vlees, om gruwelen tegenover levende wezens te vermijden.” En: “Het voedsel voor de wijzen is dat wat gegeten wordt door de sadhu’s (heiligen); en dat is geen vlees.”

Onze Sanatan Dharma beveelt het vegetarisme ook sterk aan. In de Bhagavatam lezen we een citaat die we ook in de Bijbel tegenkomen: “De Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, de oorspronkelijke, onveranderlijke Vader en almachtige beschermer, schiep al de bomen, de planten en de gewassen om tot voedsel te dienen.” Kijken we naar de Mahabharat, dan lezen we: “Hij die zijn eigen vlees wil laten vermeerderen door vlees van andere schepsels te eten, leeft in ellende, in elke soort waarin hij geboorte neemt.” (vers 115:47) In vers 10.87.16 van de RigVeda wordt zelfs gezegd: “O koning, als iemand niet af te houden is van het eten van mensenvlees, het vlees van een paard of een ander dier, en anderen van hun melk berooft door koeien te slachten, dient u niet te aarzelen zo’n maniak te onthoofden.” Tenslotte zegt de Dharma, net als het Christendom, dat het lichaam een tempel is van Paramatma (de Superziel), en het dus zo rein mogelijk gehouden dient te worden.

5 religies, met allemaal dezelfde boodschap over het eten van dierenlijken. En toch zijn de meeste aanhangers van deze religies echte vleeseters. Strange, isn’t it?

Ranjita, 26 mei 2009

Delen via: