Mijn koffers zijn ingepakt. Over een paar uurtjes ruil ik dit kikkerlandje voor twee weken in en vlieg ik naar Portugal. Ik dacht bij mezelf nu ga ik op vakantie, tijd voor rust. Geen gehaast voor een keertje. Tijd nemen voor alles wat je doet en er bewust van zijn.
Als we om ons heen kijken zien we dat iedereen haast heeft, de één rent voor de bus, de ander heeft haast voor een afspraak of om op het werk te komen. Dit zijn slechts enkele voorbeelden.
Een ieder leeft zo gejaagd. Hoe zou dat nu eigenlijk komen? Want als er iets is wat de mens niet in eigen handen heeft dan is het de tijd. Die vliegt en stroomt weg, net water door je vingers.
Waarom zitten we dan zo achter de tijd aan? Zou het misschien zo zijn dat wij mensen van nature de eigenschap hebben ons te haasten zodat we daarna lekker kunnen rusten? Of is het zo dat we niet bewust zijn van alle momenten die we tot onze beschikking hebben?
Wie zal het weten, in de Gita wordt verteld dat wij mensen allemaal een slaaf zijn van de tijd. We zitten zo achter haar aan, waardoor de rust in ons wordt verstoord. De gedachte is dan in zo een toestand van chaos, waardoor we eigenlijk vergeten bewuster of bewust te handelen. Waardoor eigenlijk het uiteindelijke doel, namelijk innerlijke vrede wordt vergeten.
Veel mensen kennen de uitspraak wel “Mann Chanchal Hai”, oftewel de geest is speels waardoor zij zich overal kan bevinden terwijl wij zelf op een plek staan.
De gedachten hebben in feite controle over ons in plaats van wij over de gedachten.
Na een tijdje gedacht te hebben kwam ik tot de ingeving dat: als wij nou het voornemen hebben om door de dag heen rustmomenten te nemen, dan worden onze gedachten ook rustiger waardoor we uiteindelijk ook bewuster kunnen handelen. De tijd en het nemen van rust wordt voor de geest denk ik vaak vergeten door alle haast om ons heen.
Maar natuurlijk zijn er ook genoeg mensen die alles rustig aan doen. Zelf denk ik dat het vooral te maken heeft met onze gedachten. Als die in een toestand van rust verkeren, zullen mensen er ook naar handelen. Want ons handelen, komt uiteindelijk voort uit onze gedachten. Maar zou het kunnen dat wij ons altijd bewust bezighouden met ons handelen? Door onszelf met meditatie, yoga of andere spirituele zaken bezig te houden denk ik van wel. Waar je wel je vraagtekens achter kunt zetten is, hoeveel waarde hecht elk persoon eraan om bewust van elk moment te genieten?
Zelf denk ik dat we allemaal ook mee moeten gaan met de vaart die de tijd neemt, maar toch waarde moeten hechten aan het bewust genieten van elk moment, genieten en inzien wat de waarde van alles om je heen is op het zelfde moment. Dit kan denk ik door voor jezelf voldoende rust te nemen. Dit kan zijn in de vorm van even liggen, een wandeling maken, rustgevend muziek luisteren of maken, ademhalingsoefeningen doen, meditatie of op verschillende andere manieren.
Beseffen mensen soms wel dat de kleine dingetjes in het leven soms ons dagje zo kunnen opvrolijken. Denk maar aan een mooie vlinder, daar krijgen veel van ons toch een kriebelig gevoel bij.
Of we nou willen of niet we zijn toch vatbaar voor alle haast om ons heen. Sommige onder ons kunnen zich hiervan loskoppelen en andere niet. Maar het proberen zou misschien wel een verlichting kunnen zijn van geest en lichaam. Een toestand van rust en vrede breng lichaam en geest tevens in balans.
And remember “being a slave of you’re time is a waist of you’re time”.
Shanu, 20 oktober 2008