Aan de vooravond van de Surinaamse onafhankelijkheid in november 1975, verhuisde Prakash naar Nederland met het gezin van 11 personen. Zijn vader zag het absoluut niet meer zitten en verkocht alles voor een appel en een ei omwille van een nieuwe toekomst in Nederland.
Op spiritueel gebied – de familie is zeer gehecht aan tradities – moet Prakash jammer genoeg vaststellen dat hij hier niet helemaal zichzelf kan zijn. Mandirs zijn niet voor handen of niet geopend. Graag zou hij een deel van het jaar in India wonen voor de religieuze vrijheid, een deel in Suriname voor de cultuur en het klimaat en een deel in Nederland voor de familie, zegt hij in een interview met Hindoewijzer.
Het klimaat is meestal doorslaggevend voor een langer verblijf in Suriname. De heer Sunder Dihal en zijn echtgenote Sila, overwinteren graag in Suriname om medische reden. Vooral de heer Dihal geniet dan van de authenticiteit van de Hindostaanse cultuur, inclusief het spirituele.
Pandit Balram Patandin (72) woont in Suriname en is vaak in Nederland op bezoek geweest. Naast klimaat noemt hij ook de ‘ruimte’ als essentieel voor de geestelijke vrijheid. “ Alle kleuren aan bloemen die we nodig hebben voor de puja, die pluk je gewoon van het erf en de bamboe voor de jhandi is bij ons van lang formaat”, aldus de pandit.
In Hindoewijzer verder ook aandacht voor de afsluiting van Navratri met de viering van Ramnavmi en op 25 april wordt de geboortedag van Hanoeman herdacht. Uitleg van deze twee hoogtijdagen geeft pandit Attry Ramdhani van de Sri Ram Mandir in Den Haag.