Hoewel het hindoeïsme ervan uitgaat we allemaal met elkaar verbonden zijn, wordt van hindoes soms beweerd dat zij erg op zichzelf gericht zijn. Met de Sewa Week doorbreken Hindoestudenten dit vooroordeel. Zij houden geen kroegentochten en ontgroeningen, maar stellen hun tijd een week beschikbaar aan hulpbehoevenden. In Hindoewijzer hoort u wat zij deze week zoal doen en wat hen beweegt.
Verhalen van ouderen
Studenten vinden het contact met ouderen erg belangrijk. Kleinkinderen zijn erg blij met goed contact met hun eigen grootouders en vinden dat zij dankbaar moeten zijn voor de opoffering die zij hebben gedaan door huis en haard in Suriname te verlaten op zoek naar een betere toekomst voor hun nageslacht. Graag luisteren zij naar de verhalen die opa en oma vertellen over hun leven. Om ook het contact met andere ouderen te bevorderen organiseerden zij een dag met spel en vermaak onder andere in een ouderenzorgcentrum in Rotterdam. Want Sewa is ook aandacht hebben voor anderen.
De handen uit de mouwen
Sommige studenten zetten zich in om te helpen kratten te vullen met proviand voor de voedselbanken. Dat bleek zwaar werk. Maar niet alleen studenten voelden zich geroepen, ook signaleerden wij enkele hindoes die dit wekelijks belangeloos doen. Zij waren blij met extra helpende handen, vooral omdat de Sewagedachte (belangeloos je inzetten) dan meer gestalte krijgt. De hoop is dat jongeren ook buiten deze ene week zich blijven inzetten.
Druk, druk, druk
Ondanks de goede bedoelingen van de organisatie, het Hindoe Studenten Forum Nederland (HSFN), blijkt dat bij de meeste studenten de Sewa activiteiten in het dagelijks leven niet terugkomen. Reshma Hanoeman, die werkt met daklozen, vindt het jammer dat de studenten zich afzijdig lijken te houden van de hulpbehoevenden. Vele streven een carrière na waaraan status ontleend wordt, en vergeten dat hulp bieden aan hen die dat nodig hebben erg vervullend kan zijn. ‘Sewa is onderdeel van het hindoegedachtegoed. Je kunt je niet afsluiten voor mensen die je hulp nodig hebben.’