In de derde aflevering van de serie gesprekken met mensen die voor het eerst naar India gingen op zoek naar spiritualiteit. Zo makkelijk als we nu de wereld over reizen, zo makkelijk ging dat in de beginjaren 60 en 70 niet. Dan moet je wel veel ervoor over hebben om naar een ver en ombekend land te reizen.
India voor niet Indiërs
India is voor de Britten lange tijd een vanzelfsprekend deel van hun koninkrijk geweest. Er zijn ook veel Britten in India geweest. Voor Nederland lag dit natuurlijk anders. Weinig Nederlanders hadden India gezien, maar wel ervan gehoord. Vooral ook toen de mensen die met Indiase goeroes te maken hadden gehad, erover begonnen te vertellen.
Yoga, Meditatie, Ayurveda, Advaita
India werd in de hippietijd het land waar je moest zijn voor spirituele ontwikkeling. Vooral toen de Beatles met de Maharishi en met Ravi Shankar te maken kregen raakten steeds meer mensen geïnteresseerd in het verre land. In de tijd waar mensen meer ruimte kregen om op zoek te gaan naar andere zaken dan werk en inkomen, moet India veel mensen hebben aangetrokken die hoopten Sai Baba, Bhagwan of Ramana Maharishi te ontmoeten.
Ver weg wordt dichtbij
Jaren lang is India een soort Verweggistan geweest, maar de traditie, cultuur, religie en spiritualiteit, heeft veel mensen ernaartoe gezogen. In deze Lotusvijver hoort u met welke behoeften mensen naar India reisden in de jaren 70 en 80 en welke indrukken zij aan het land, de mensen en de tradities hebben overgehouden.
Gast in dit programma:
Het boek dat Dick Beverwijk naar India trok
– de heer Dick Beverwijk. Hij ging naar India omdat hij zomaar in de trein een Nederlandse vertaling van het boek van Sai Baba in handen kreeg en meteen wist dat hij naar India moest gaan. Sindsdien voelt hij een nauwe verwantschap met het land, de religie en de gewoonten en gebruiken. Hij ging niet net als zijn hippievrienden in de jaren ’60 en ’70 naar India op zoek naar verdovende middelen, maar hij ging in de jaren ’80 op zoek naar spiritualiteit. En dat heeft hij gevonden.