De afgelopen jaren verdiepte ik mij in het thema ‘alleen zijn en spirituele groei’. Ik schreef er teksten over en interviewde een aantal mensen. Ik deed een studie naar deze beleving bij mystici en spirituele leraren. Waarom dit onderwerp? Ik ontdekte dat ik negatieve beelden heb meegekregen over alleen zijn.
In de praktijk ervaarde ik het alleen zijn ook als vrijheid, een kans om te groeien, een geschenk om mezelf te zijn. Daarnaast heb ik ontdekt dat eenzaamheid een levenservaring in ieders leven is: met of zonder partner, diep van binnen maken we dezelfde processen door.
Eenzaamheid
Het gevoel van ‘alleen zijn’ kan een diepe pijn oproepen. Misschien hebt u net een partner, broer of zus, of een goede vriend(in) verloren. Dat kan zijn door overlijden, maar ook kan het zijn dat je uit elkaar groeit, de ander gedwongen moet missen. Wie zal het zeggen? Het verwerken van een verlies doet pijn aan je hart, en je kunt het niet altijd delen. Of je voelt je niet begrepen. Ook een (langdurige) ziekte kan je gevoel van eenzaamheid vergroten. Op al deze momenten komen we onze innerlijke wereld tegen, wat er diep in ons leeft en wat gezien wil worden. Misschien kent u de leegte van het terugkomen in een stil huis. Niemand wacht op je en je zou graag je verhaal doen. De ervaring ergens bij te horen, een gezin of een partner, zit diep in onze herinnering verweven. De nabijheid van anderen bevredigt onze behoefte aan warmte en aandacht.
Al-één-zijn
Er is een vorm van alleen zijn die goed en helend is. Door de angst en de weerstand heen kunnen we contact maken met onze diepere bron. We gaan van alleen zijn naar al-één-zijn. Misschien kan het nieuwe tijdperk waarin wij leven, meehelpen om het gevoel van alleen zijn te transformeren. Ooit maakte ik een lange wandeling in de Pyreneeën, het Katharengebied waar ik zoveel van hou. De grootsheid van deze oeroude natuur, waar ik alleen doorheen wandelde, raakte mij diep. Ik voelde mij één, met mijzelf en de omringende natuur. Deze wandeling heeft misschien wel mijn laatste angst om alleen te zijn geheeld. Langzamerhand heb ik ontdekt: alleen zijn is het kennen van je innerlijke zelf, van de goddelijke kern waar je mee bent verbonden. Het is de relatie die je hebt met jezelf. Van daaruit kunnen we dan de ander echt ontmoeten, en delen met onze medemensen.
De weg naar deze innerlijke bron loopt voor mij via meditatie, dienstbaarheid, de natuur en creatieve activiteiten. Het gaat erom ons alleen zijn te transformeren en een nieuw levensgevoel toe te laten. Alles stroomt en alles is in beweging. Wanneer we daarin meegaan en openstaan voor veranderingen (klein of groot), wordt onze wereld een stukje mooier.
Cily Zengerink
Uit: OHM Vani
Cily Zengerink is werkzaam als coach en maatschappelijk werkende. Ze verdiepte zich in de Advaita Vedanta en het Boeddhisme. In deze richtingen volgde zij verschillende meditatietrainingen.
* Alleen Jezelf Zijn (Cily Zengerink, 2007) is verschenen bij uitgeverij Panta Rhei, ISBN 978-90-8840-006-3 http://www.alleenjezelfzijn.nl/