In het boek ‘Bezielde Kosmos’ dat in 2005 verscheen beschrijft Dr. Ervin Laszlo een “nieuwe” wetenschappelijke visie op leven en bewustzijn in het universum. Het woord nieuw moet hier tussen haakjes gezet wordt. Het gaat om kennis die al sinds eeuwenlang ligt opgeslagen in de Indiase Vedische traditie. Ervin Laszlo werd in 1932 in Hongarije geboren. Hij was op al zeer jeugdige leeftijd een succesvol concertpianist. Naast zijn optredens en muziekstudie verdiepte hij zich, als hobby, in filosofie en wetenschap, op zoek naar antwoorden op de bekende existentiële vragen naar het waarom van het bestaan en de zin van het leven. Zijn colleges leiden in 1969 tot een eredoctoraat van de Sorbonne in Parijs.
In 1993 richt Ervin Laszlo de Club van Boedapest op – een internationaal gezelschap van wetenschappers, kunstenaars en spiritueel leiders – die zich bezig houden met bewustzijnsverandering en zich inzetten voor een betere, duurzame wereld. Op de lijst van ereleden de Club van Boedapest staan klinkende namen als Richard von Weizsäcker, Elie Wiesel, Michael Gorbatsjov, Desmond Tutu en de Dalai Lama. Hij deelt zijn visie met ondermeer Rupert Sheldrake, Deepak Chopra, Irene van Lippe-Biesterfeld en Jane Goodall.
Laszlo’s betoog houdt in dat wetenschappers steeds meer tot het opmerkelijke inzicht komen dat het heelal een levend en samenhangend geheel is. Dat geheel roept een herinnering op aan een oeroude visie – die onderdeel was van alle traditionele beschavingen, waaronder die van het oude India – van een bezielde kosmos. ‘Het is de overtuiging dat wij een deel zijn van de ander en van de natuur: Alleen zijn wij een bewust deel van de kosmos, een wezen waardoor de wereld zichzelf kan leren kennen. Dit inzicht is de basis voor een diep besef van de zin van ons leven en een goede richtingwijzer nu we op een belangrijk kruispunt staan in de geschiedenis van de mensheid.’
Matthijs Schouten maakt in zijn boek ‘Spiegel van de natuur’ deze kosmische eenheid zichtbaar in de woorden van Vivekananda. ‘Waarom zou ik van iedereen moeten houden? …Omdat zij en ik één zijn… Er is deze eenheid, deze verbondenheid in het universum. Van de meest nietige worm die onder onze voeten kronkelt, tot het hoogste wezen dat ooit geleefd heeft – ze hebben verschillende lichamen, maar één ziel.’
Een vriendin die me zeer na staat, bracht deze zomer een bezoek aan de ‘Mountain of Attention’, in Californië, een van de ‘sanctuaries’, heiligdommen van Adi Da Samraj. Tijdens haar verblijf bracht ze een bezoek aan de Fear-No-More-Zoo, dat zich laat vertalen als de Vrees-Niet-Meer-Dierentuin. Door het bestaan van deze dierentuin laten ‘humans’ en ‘non-humans’ zien dat ze niet langer bang voor elkaar hoeven te zijn en dat elkaars bestaan wederzijds gerespecteerd wordt. In de dierentuin verblijven een aantal jonge schildpadden van 15 jaar. De Aldrabran Tortoises, zoals de schildpadden heten, wegen rond de 160 pond. Ze kunnen wel 400-500 pond worden. En het bijzondere is dat ze tussen de 200 en 300 jaar oud kunnen worden, waardoor ze stille getuigen zijn van vele generaties.
Toen deze vriendin één van de schildpadden in het oog kreeg, leek het alsof het dier wakker werd. Misschien had de schildpad haar al veel eerder ontwaard, maar reageerde hij op de wens tot contact. De schildpad zette zich langzaam in beweging in haar richting. Op zeker moment legde zij haar hand op de kop van het dier waarna deze haar ogen naar boven draaide en haar aankeek. ‘Mijn’ vriendin maakte contact met de schildpad met alle liefde die er in haar was. De schildpad drukte kop en nek in haar hand. Het was alsof de schildpad haar uitnodigde tot relatie. God manifesteert zich in…relatie. God is relatie.