Een goede vriend van mij heeft sinds twee jaar een relatie. Hij is nu tegen de zestig, zij 67, maar ziet er nog heel jong uit. Voor die tijd had hij doorgaans jongere vriendinnen maar kennelijk biedt deze relatie meer duurzaamheid. Zelf heb ik sinds ca. twee geen relatie en ik mis die op dit moment ook niet zo. Onzin, zegt m’n vriend. “Jij rationaliseert gewoon weg dat je ervan baalt dat je alleen bent. Je kunt enkel gelukkig zijn als je samen bent en intimiteit deelt.” Niet dat ik ontken dat dat laatste mooi kan zijn, tot op hoge leeftijd, maar ik vind in het hiernumaals vervulling en vreugde, genoeg in andere dingen die het leven mooi en zinvol maken. Ik kon en kan hem niet overtuigen. Vanuit zijn beleving kan hij zich niet voorstellen dat ik me op dit moment gewoon senang voel zonder partner.
Dus, sinds die tijd geen relatie maar wel mooie vriendschappen. Op de site Net Samen waarop ik o.a.een digitaal spiritueel magazine run, beginnen we binnenkort ook met film, concert, theater en wandelclubjes. Je spreekt gewoon met een of meerdere mensen af om naar film of theater te gaan of een lange strandwandeling of in in de natuur te maken. Dergelijke afspraken maak ik nu ook al, geen gezwoeg achter m’n pc om profielen in te vullen en zo, maar gewoon zonder verwachtingen een gezellige en zinvolle avond. Samen of met meer gelijkgestemden, naar een mooie film of concert of fijne gesprekken tijdens een strandwandeling, hoewel de stilte nu en dan ook welkom is. Je hoeft elkaar niet te entertainen.
Zelf besef ik steeds meer het belang om regelmatig tijd alleen door te brengen, althans, in deze fase: het brengt kwaliteit in mijn leven en dat vind ik van groot belang, of ik nu een partner heb of niet. Een relatie, in welke vorm dan ook, heeft in mijn ogen veel meer kans van slagen als ik geleerd heb hoe ik me goed en tevreden kan voelen als ik alleen ben met mijzelf. Dan hoef ik immers geen dingen bij een geliefde te halen die zij me toch niet kan geven. Des te meer ik de binnenkant op orde te breng, des te meer kans van slagen heeft de relatie met een eventuele toekomstige partner. En of die nu komt of niet, ik heb vrede met zoals het nu is
Leegte ervaren in je relatie
Ik herkende veel in het boek“ De kunst van het alleen zijn” van Mariela Sartorius. Het boek verscheen enkele jaren geleden. Er zijn in ons land alleen al tweeënhalf miljoen singles en het aantal alleengaanden neemt alleen maar toe. Velen van hen, ook ik, voelden zich eenzaam in hun relatie en ervaren paradoxaal genoeg dit niet in hun alleen zijn, zoals ook blijkt uit een artikel in de weekend bijlage van dagblad Trouw. En wie wordt nooit eens bevangen door een gevoel van leegte? Juist mensen die samenleven of omringd zijn door familie en vrienden, kunnen wel eens overvallen worden door vlagen van eenzaamheid en komen niet of nauwelijks toe aan zelfbewustzijn of zelfreflectie. In haar boek geeft Mariela Sartorius niet alleen inzicht in de (noodzakelijke) behoefte aan alleen zijn, maar ze wil ons vooral leren genieten van het leven op zichzelf, zonder afhankelijk te zijn van de levenskracht van een ander.
Alleen zijn is niet alleen niet erg en zielig, maar het kan ook een duidelijke en bewuste levenskeuze zijn. Het verdriet van eenzaamheid kan worden omgebogen naar acceptatie en vervolgens naar blijdschap. Alleen zijn, zegt Sartorius, brengt je in discussie met je eigen innerlijk leven en dat kan rijkdom, zelfbewustzijn en zielenrust opleveren. Nee, ik ben geen eigentijdse kluizenaar die de voorkeur geeft aan het thuis mediteren, compleet met kaarsjes en geurige wierrook. Ik ben graag onder de mensen maar kan nu innerlijke vrede ervaren door alleen te zijn, ja, ook met sommige feestdagen! Dat is niet altijd zo geweest! Na mijn scheiding in 1985 raakte ik soms compleet in paniek als er een weekend zat aan te komen zonder afspraken, maar gaandeweg begon ik mij ook steeds meer eenzaam te voelen als ik onder mensen was met veel geblablabla zonder inhoud. Niet dat het niet gezellig mag zijn, maar ik ervoer het vaak als zinloos gebabbel, over status, en zo, vooral dat. Ben ik nu een iezegrim, een zuurpruim? Mensen die mij kennen weten wel beter. Ik kan eindeloos genieten van gezelschap en… ook lachen. Daarna weer een poosje alleen met m’n eigen, dat weer wel…
Alleen, alleen met het Al…
Aat-Lambèrt de Kwant